Çocuğumun dikkat eksikliğini Neurofeedback tedavi eder mi?

İnternette gördüm, neurofeedback dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunu tedavi ediyormuş.

Çocuğum için çare olur mu?

Bu sorularda ortak payda olarak ebeveynlerin çocuklarının problemine bir an önce müdahale etmek hatta tedavi etmek için çabaladıklarını görüyorum. Onları anlıyorum. Ellerinden geleni yapmak için fedakarlıktan kaçınmayacaklardır. Fakat hangi yolda?

Neurofeedback dikkat eksikliğini tedavi eder mi? En başta söyleyeyim kocaman bir hayır.

• Neurofeedback geçerli bir tedavi midir değil midir diye dünyada bir çalışma yok. Bazı çalışmalarda ise etkililiği kanıtlanmamış. Yani dikkati artırıcı herhangi bir etkisine rastlanmamış.
• Dikkat eksikliği ve hiperaktiviteye sahip çocuklarda neurofeedback in kullanıldığı durumlarda DEHB’nin kaybolmadığı biliniyor. Dolayısıyla buna tedavi gözüyle bakamayız. Kaldı ki bozukluğu yenmekbir yana etkililiği dahi belli değil.

İnternetten araştırabilirsiniz ve daha sağlıklısı etrafta neurofeedback kullanmış anne babalardan geri bildirim alabilirsiniz. En objektif dönüşü size onlar yapacaktır. Çünkü DEHB biyolojik bir bozukluktur, beynin ön bölgesinde salgılanan dopaminin miktarının ya da işlevinin azalması sonucunda ortaya çıkar. Neurofeedbackte yapılan ne? Türkçesi sinir geribildirimi. Beyin dalgalarının monitöre yansıtılması ve çocuk dikkatini vermek için kendini zorladığında o dalgaların düzelebildiğini görmesidir. Yani bir koşullanma sağlanmaya çalışılıyor ama DEHB’deki sorun bu değil.

• Neurofeedback ebeveynler tarafından tercih edildiğinde bile sadece dikkat ile ilgili çalışılır. Hiperaktivite, dürtüsellik, davranım bozuklukları, sosyal ilişkiler, aile ve arkadaşlarla kurulan iletişim gibi DEHB’nin birçok diğer boyutunu kaçırır.
• Neurofeedback genel itibariyle 40 seanslık oturumlarda hizmet veriyor. Bu bende ticari bir izlenim uyandırıyor. İşe yarasa 100 seans da götürür çocuklarını anne babalar. Fakat etkisi kanıtlanmamış ve sayısız olumsuz yorumun bulunduğu bu yönteme ciddi paralardökülmesi bana etik gelmiyor. Hem zaman hem maddi açıdan büyük külfet.

Son olarak duruma mantık boyutundan yaklaşınca, çocuğa bağlanan bir cihazla hastalık iyileştiriliyor ise psikiyatristler ve psikologlara gerek yok? Davranış terapilerine, yönlendirmelere, beslenme, uyku, sosyal ilişkilerin geliştirilmesine gerek kalmıyor. Fakat gerçek hayata indiğimizde durum öyle olmuyor…