Ders çalışma alışkanlığı erken yaşlarda kazandırılması gereken yeterliliktir. Ders çalışma sorununun en temelinde çocuğun motivasyon tipi yatar. Motivasyon, belirli bir amaca isteyerek yönelme, harekete geçme olarak tanımlanır. Hepimizin genel anlamda bir motivasyon tipi vardır. Bu doğuştan gelir ve kişilik yapımızın bir parçasıdır. Dolayısıyla çok kolay değişecek bir şey değildir. Elbette ki konuya duruma ve yaptığımız işe göre motivasyonumuz artıp azalabilir. Ancak yine de genel motivasyon yapımızla ilgili gerçeği değiştirmez.

Motivasyon tipi iç ve dış motivasyon olarak ikiye ayrılır. İç motivasyonu yüksek olan çocuklar amaçlarını bilmek ve planlı çalışmak isterler. Amaçlarını netleştirdiklerinde hedefe odaklanabilir ve sabırlı, kararlı bir şekilde amaçlarına doğru harekete geçebilirler. Ancak iç motivasyon aşırı olduğunda karşımıza hırs çıkar ki bu da tercih edilecek bir özellik değil. Hırs zorlayıcı bir özelliktir. Aslolan hırs değil azimdir. Çocuklarda hırstan çok azim duygusuna yatırım yapmak gerekir.

Dış motivasyonu yüksek olan çocuklar ise sonuç odaklıdır. Sıkça yönlendirilmeye ihtiyaç duyarlar. Çoğu zaman çabuk sıkılır ve başladıkları işi yarım bırakırlar. Sonu gelmeyen mazeretleri vardır. En tipik özellikleri de bugünün işini bugün yapmaz ertelerler. Bu özellikler aşırı olduğunda ve yönetilemediğinde Dikkat Eksikliği HiperaktiviteBozukluğunu da düşünmek gerekir.

Dış motivasyonu azaltıp iç motivasyonu artırmanın tek yolu, başarı duygusunu tattırmaktır. Ders çalışmakta zorlanan çocukların, başarılı olduğuna ve olacağına dair inancı mutlaka korunmalıdır. En tehlikeli şeylerden biri, çocuğun başaracağına dair umudunun kaybolmasıdır. Bu umut kaybolmadan iç motivasyonunu azaltan sebepler bulunup hemen önlem alınmalıdır.