Öfke büyük küçük tüm insanların farklı doz ve sıklıkla hissettiği doğal, evrensel ve sağlıklı bir duygudur. Çocuklar aile ve çevre faktörlerine bağlı olarak öfke içeren duygu ve davranışlarını geliştirirler. Öfke ve şiddetin nedenlerine baktığımızda arzularımızı ve ihtiyaçlarımızı engelleyen bir olay, nesne veya kişinin olması, haksızlığa uğrama, fiziksel ceza ve yaralanmalar, tacize uğrama, hayal kırıklığı, ebeveyne bağımlı olma, tehditlere maruz kalma gibi faktörlerin ön planda olduğu görülmektedir. Evin paşası prensesi konumunda isteklerinin anında yerine getirildiği, isteklerine hayır denildikten sonra pes edip evet denildiği, aynı durumda bazen evet bazen hayır denildiği, sınırların belli olmadığı, kararları ebeveynin değil artık çocukların aldığı, aile içi rollerin karıştığı durumlara alışan çocuk, ev dışındaki arkadaş ve okul çevresinde aynı kabulü bulamayınca kabul ettirme yöntemi olarak öfke ve saldırganlığa başvurabilmektedir.

Öfkeyi kendine ve başkasına zarar vermeden doğru ifade edebilme becerisine öfke kontrolü denir. Öfke kontrolü ilk olarak ailede öğrenilir. Anne ve babada öfke kontrol sorunu var ise çocukta da bu sorunlar genelde görülür.

Çocuğunuzda öfke kontrol sorunu varsa, sinirlendiğinde bunu yönetemiyorsa, sebebini anlamak ve yapılacaklar hakkında konuşmak için psikiyatrik destek almasını sağlayınız.